یا حسین ...
- چهارشنبه, ۲۱ آبان ۱۳۹۳، ۱۲:۲۴ ق.ظ
ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ :
ﺍِﻥّ ﺍﻟﺤُﺴَﻴﻦَ ﺻﺎﺣِﺐَ ﻛَﺮﺑَﻼ ﻗُﺘِﻞَ ﻣَﻈﻠﻮﻣﺎ، ﻣَﻜﺮﻭﺑﺎ
ﻋَﻄﺸﺎﻧﺎ، ﻟَﻬﻔﺎﻧﺎ ﻓﺂﻟَﻰ ﺍﻟﻠّﻪُ ﻋَﺰَّﻭَﺟﻞّ ﻋَﻠﻰ ﻧَﻔﺴِﻪِ ﺍَﻥ
ﻻ ﻳﺎﺗﻴَﻪُ ﻟَﻬﻔﺎﻥٌ ﻭ ﻻ ﻣَﻜﺮﻭﺏٌ ﻭ ﻻ ﻣُﺬﻧِﺐٌ ﻭ ﻻ
ﻣَﻐﻤﻮﻡٌ ﻭ ﻻ ﻋَﻄﺸﺎﻥٌ ﻭ ﻻ ﻣَﻦ ﺑِﻪِ ﻋﺎﻫَﺔٌ ﺛُﻢَّ ﺩَﻋﺎ
ﻋِﻨﺪَﻩُ ﻭ ﺗَﻘَﺮَّﺏَ ﺑِﺎﻟﺤُﺴَﻴﻦِ ﺑﻦِ ﻋَﻠﻰٍّ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍِﻟَﻰ
ﺍﻟﻠّﻪِ ﻋَﺰَّﻭَﺟَﻞَّ ﺇﻻّ ﻧَﻔَّﺲَ ﺍﻟﻠّﻪُ ﻛُﺮﺑَﺘَﻪُ ﻭَ ﺍَﻋﻄﺎﻩُ ﻣَﺴﺄَﻟَﺘَﻪُ
ﻭ ﻏَﻔَﺮَ ﺫَﻧﺒَﻪُ ﻭَ ﻣَﺪَّ ﻓﻰ ﻋُﻤُﺮِﻩِ ﻭَ ﺑَﺴَﻂَ ﻓﻰ ﺭِﺯﻗِﻪِ
ﻓَﺎﻋﺘَﺒِﺮﻭﺍ ﻳﺎ ﺍُﻭﻟـِﻰ ﺍﻻَﺑﺼﺎﺭ؛
ﺣﺴﻴﻦ، ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺮﺩ ﻛﺮﺑﻼ، ﻣﻈﻠﻮﻡ ﻭ ﺭﻧﺠﻴﺪﻩ
ﺧﺎﻃﺮ ﻭ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ ﻭ ﻣﺼﻴﺐ ﺯﺩﻩ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ
ﺭﺳﻴﺪ . ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺑﻪ ﺫﺍﺕ ﺧﻮﺩ، ﻗﺴﻢ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩ
ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺯﺩﻩ ﻭ ﺭﻧﺠﻴﺪﻩ ﺧﺎﻃﺮ ﻭ ﮔﻨﻬﻜﺎﺭ
ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻫﻨﺎﻙ ﻭ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﻯ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺑَﻼ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻯ ﺑﻪ
ﺧﺪﺍ ﺭﻭﻯ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻧﺰﺩ ﻗﺒﺮ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﯿﻪ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻋﺎ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ
ﺧﺪﺍ ﺷﻔﻴﻊ ﻧﻤﻰ ﺳﺎﺯﺩ، ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻦﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ،
ﺍﻧﺪﻭﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﻭ ﺣﺎﺟﺎﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﻰ
ﻛﻨﺪ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﻋﻤﺮﺵ ﺭﺍ
ﻃﻮﻻﻧﻰ ﻭ ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺵ ﺭﺍ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ . ﭘﺲ
ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﻨﺶ، ﺩﺭﺱ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ !
ﻣﺴﺘﺪﺭﮎ ﺍﻟﻮﺳﺎﯾﻞ ﻭ ﻣﺴﺘﻨﺒﻂ ﺍﻟﻤﺴﺎﯾﻞ ﺝ 10 ،
ﺹ 239 - ﺑﺤﺎﺭﺍﻷﻧﻮﺍﺭ (ﻁ -ﺑﯿﺮﻭﺕ ) ﺝ 98، ﺹ
